ລາວ: ຕົ້ນໝາກມ່ວງ ໄທ: ມະມ່ວງ, ໝາກມ່ວງ, ຫນັກໂມ່ງ, ມະມ່ວງບ້ານ, ມະມ່ວງສວນ, ສິເຄາະ

Mangifera austroyunnanensis Hu

Anacardiaceae

N/A

ລຽບແມ່ນ້ຳຂອງພາກເໜືອ
ເຂດລຽບແມ່ນ້ຳຂອງພາກໃຕ້
ທົ່ງພຽງວຽງຈັນ
ເຂດພູສູງສາຍພູຫຼວງ ແລະ ເຂດພູພຽງແຂວງຊຽງຂວາງ

N/A

N/A

N/A

N/A

ອາຫານ
ພືດເປັນຢາ

ໝາກມ່ວງມີຄຸນຄ່າທາງດ້ານອາຫານສູງ ສາມາດນໍາເຂົ້າສູ່ໂຮງງານອຸດສາຫະກຳເພື່ອປຸງແຕ່ງເປັນນໍ້າໝາກໄມ້, ໃບ ແລະ ເປືອກຫຍັງສາມາດປຸງແຕ່ງເປັນຢາປ້ອງກັນພະຍາດໄດ້ຫຼາຍຊະນິດ ແລະ ເປັນອາຫານສັດກໍ່ໄດ້ ນອກນັ້ນຫຍັງສາມາດປຸງແຕ່ງເປັນຢາວິຕາມີນ, ປະກອບດ້ວຍທາດອາຫານຫຼາຍຊະນິດ. ນໍ້າ 76-85 %, ທາດນໍ້າຕານ 13-20%, ທາດໂປຼຕີນ 0,5-0,6 %, ທາດສົ້ມ 0,2-0,54 %, ວິຕາມີນບີ, ວິຕາມີນຊີ, ທາດແປ້ງ 70%, ທາດຊີ້ນ 6 %, ທາດໄຂມັນ 10%.

N/A

N/A

N/A

N/A

ວິຈິດ ສິລາເພັດ, ສົມໃຊ ວັນຄົງຍະລາດ. 2009. ປື້ມຄູ່ມືການປູກໝາກມ່ວງ, (1-29), ສະຖາບັນຄົ້ນຄວ້າກະສິກໍາ ແລະ ປ່າໄມ້ແຫ່ງຊາດ,ສູນຄົ້ນພຶດຜັກ ແລະ ໄມ້ໃຫ້ໝາກ
ກຽດຕິເກດ ການຈະນະພິສຸດ. 2004. ຄູ່ມືໝາກມ່ວງ, (1-272)
ຜ່ອງສີ ສີຫາລາດ. 2006. ບົດລາຍງານ ການຂະຫຍາຍພັນໝາກມ່ວງດ້ວຍວິທີຕອນກິ່ງ, (1-8), ມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງຊາດ, ຄະນະປ່າໄມ້
K. A. Shah, M. B. Patel, R. J. Patel, and P. K. Parmar. 2010. Mangifera Indica (Mango). Pharmacogn Rev. 2010 Jan-Jun; 4(7): 42–48.
Sauer, Jonathan D. 1993. Historical geography of crop plants : a select roster. Boca Raton u.a.: CRC Press. p. 17. ISBN 0849389011.
Barreto J.C.; Trevisan M.T.S.; Hull W.E.; Erben G.; De Brito E.S.; Pfundstein B.; Würtele G.; Spiegelhalder B.; Owen R.W. 2008. "Characterization and quantitation of polyphenolic compounds in bark, kernel, leaves, and peel of mango (Mangifera indica L.)". Journal of Agricultural and Food Chemistry. 56 (14): 5599–5610.
Tu, series editor, Anthony T. 1983. Handbook of natural toxins. New York: Dekker. p. 425. ISBN 0824718933.