ໄທ: หนูพุกใหญ่ ຫຼື หนูแผง. ອັງກິດ: greater bandicoot rat.

Bandicota indica nemorivaga Morgono & Ilahude
Bandicota mordax Thomas
Bandicota siamensis Kloss

Muridae

       ໜູພຸກໃຫຍ່ເປັນໜູທີ່ມີຂະໜາດໃຫຍ່ທີ່ສຸດ, ໂຕເຕັມໄວໜັກ 200-800 ກຼາມ ແຕ່ສ່ວນຫຼາຍມັກພົບວ່າໜັກປະມານ 600 ກຼາມ, ລຳໂຕຍາວ 23-26 ຊມ, ໜ້າສັ້ນຂົນຕາມລຳໂຕດ້ານຫຼັງເປັນສີດຳ, ບໍລິເວນຫຼັງທາງທ້າຍທອຍມີແຜງຂົນສີດຳ ແລະ ຈະຕັ້ງຊີ້ຂຶ້ນສາມາດເຫັນໄດ້ຊັດເມື່ອຕົກໃຈ. ຕີນຫຼັງມີສິດຳ ແລະ ຍາວຫຼາຍກວ່າ 50 ມມ. ເພດແມ່ມີເຕົ້ມນົມທີ່ອົກ 3 ຄູ່ ແລະ ສ່ວນທ້ອງມີ 3 ຄູ່. 

        ຖິ່ນອາໄສ: ມັກຂຸດດິນອາໄສຢູ່ຕາມປ່າຫຍ້າ ຫຼື ຈອມປວກ, ຄັນນາ ຫຼື ແຄມຄອງນ້ຳ.

        ອາຫານ: ກິນເຂົ້າ, ສາລີ ແລະ ຜະລິດຕະພັນການກະເສດຂອງຊາວກະຊິກຳ, ນອກນີ້ແລ້ວມັນຍັງກິີິນສັດໜ້ອຍທີ່ອາໄສຢູ່ຕາມທົ່ງນາເປັນ ອາຫານ ເຊັ່ນ: ກະປູ, ຫອຍ

N/A

N/A

N/A

ມີຄວາມສ່ຽງໜ້ອຍສຸດ

N/A

ອາຫານ

ອາຫານ:

• ຊີ້ນ: ໃຊ້ເປັນອາຫານທີເປັນແຫຼ່ງໂປຣຕີນທີ່ສຳຄັນທີ່ນຍົມກິນ ໂດຍສະເພາະແມ່ນປະເທດຫວຽດນາມ

ສິນຄ້າ: 

• ໜູພຸກໃຫຍ່: ໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມໃນການນຳມາລ້ຽງຂາຍເປັນສິນຄ້າ ແລະ ເປັນເສດຖະກິດຄອບຄົວເປັນຈຳນວນຫຼາຍ ເນື່ອງຈາກພວກມັນມີຂະໜາດລຳຕົວທີ່ໃຫຍ່ ແລະ ລ້ຽງງ່າຍ. 

ຂໍ້ຄວນລະວັງ: 

• ການປຸ່ງແຕ່ງອາຫານ: ເນື່ອງຈາກໜູເປັນສັດລ້ຽງລູກດ້ວຍນ້ຳນົມທີ່ເປັນພາຫະນຳພະຍາດຕັ້ງແຕ່ 60 ພະຍາດ, ເພາະສະນັ້ນເພື່ອຫຼີກລຽງການຕິດເຊື້ອພະຍາດຄວນປຸ່ງແຕ່ງໃຫ້ສຸກ ແລະ ຄວນເລືອກຊື້ໜີເປັນຕາມທ້ອງຕະຫຼາດເພາະເຮົາສາມາດສັງເກດໄດ້ວ່າໂຕໃນມີຄວາມແຂງແຮງ.

N/A

N/A

N/A

N/A

Firdaus Saarani, M.A., Leonard, J.A., Md-Zain, B.M., Omar, H., (2021). Greater Bandicoot Rats (Bandicota indica) are Not Native to Sundaland Based on Deoxyribonucleic Acid (DNA) Analyses. Journal of Mammalian Evolution, 28: 929–938.
Thitipramote, N., Suwanjarat, J., Breed, W.G., (2009). Reproductive biology of the greater bandicoot rat Bandicota indica Rodentia: Muridae) in the rice fields of southern Thailand. Current Zoology 55( 1): 48-55.
Hugot, J.-P., Plyusnina, A., Herbreteau, V., Nemirov, K., Laakkonen, J., Lundkvist, Å., Supputamongkol, Y., Henttonen, H., Plyusnin, A., (2006). Genetic analysis of Thailand hantavirus in Bandicota indica trapped in Thailand. Virology Journal, 3:72.
San, A.Y., Sein, M.M., (2019). Population structure and trap success of bandicota indica (bechstein, 1800) in the four allocated study sites Magway region in Myanmar. International Journal of Avian & Wildlife Biology, 4(4): 102‒104.

,