ຊື່ລາວ: ສົ້ມໂກຍ, ຜັກແພວແດງ. ຊື່ໄທ: ພະຍາດົງ, ເອື້ອງເພັດມ້າ, ຜັກບັງໃບ, ໜໍ່ກະອື, ມີສ້ອຍ, ລຳຖ້ອຍ, ປຣ້າງເຈັງບົວ, ໂພ່ງລິນ, ຜັກໄຜ່ນ້ຳຍອດແດງ, ຜັກບຸ້ງທ້ອງແດງ ແລະ ຜັກລິ້ນໄຟ.

Polygonum chinense L.
Persicaria chinensis var. ovalifolia (Meisn.) H. Hara
Persicaria chinensis var. siamensis H. Lév.

Polygonaceae

ຜັກແຜ່ວນ້ຳຈັດເປັນພືດລົ້ມລຸກ. ລຳຕົ້ນເປັນລຳເລືອ, ຍາວໄດ້ເຖິງ 4 ມ, ກົມ, ສີແດງ. ໃບດ່ຽວ, ອອກຮຽງສະຫຼັບ, ຮູບຂອບຂະໜານ ຫຼຶ ຮູບໄຂ່, ກ້ວາງ 1-5 ຊມ, ຍາວ 3-10 ຊມ, ໂຄນໃບບ້ຽວ, ຂອບໃບແສກແຂ້ວ, ປາຍຮຽວແຫຼມ, ຮູບແຜ່ນໃບບາງຄ້າຍຄືເຈ້ຍ, ຜິວໃບລຽບ ຫຼື ມີຂົນເລັກນ້ອຍ, ໃບອ່ອນເປັນສີແດງປົນສີຂຽວ, ໃບປານກາງຫາແກ່ເປັນສີຂຽວ. ມີຫູໃບເປັນປອກຫຸ້ມລຳຕົ້ນໄວ້. ຊໍ່ດອກແບບກະຈ່າງ, ອອກຕາມງ່າມໃບ ຫຼື ປາຍຍອດ. ດອກຍ່ອຍມີ 4-8 ດອກ, ເປັນດອກສົມບູນເພດ. ກາບດອກແຍກອອກເປັນ 5 ແສກ, ຮູບສາມຫຼ່ຽມ, ຂອບລຽບ, ປາຍແຫຼມ. ກີບດອກມີ 5 ກີບ, ຮູບໄຂ່, ຂອບລຽບ, ປາຍແຫຼມ, ສີຂາວ. ເກສອນເພດຜູ້ມີ 8 ອັນ, ຈັບຢູ່ໂຄນກີບດອກ, ກ້ານຊູ່ຖົງລະອອງສີຂາວ, ຍາວ 4-5 ມມ, ຖົງລະອອງຮູບແກ່ນຖົ່ວ, ສີມ່ວງ ຫຼື ສີນ້ຳເງິນເຂັ້ັມ. ເຕົ້າໄຂ່ຮູບກົມ, ຄໍເຕົ້າໄຂ່ຍາວ 2-3 ມມ, ຮວງຮັບແຍກອອກເປັນ 3 ແສກ, ປາຍນູນຂຶ້ນເລັກນ້ອຍ, ສີຂາວ. ໝາກດ່ຽວ, ຮູບເກືອບກົມ, ໝາກອ່ອນມີສີຂຽວ, ໝາກແກ່ສີນ້ຳເງິນເຂັ້ມ ຫຼື ສີດຳ. ແກ່ນຮູບກົມ.

N/A

ພູພຽງບໍລິເວນ

N/A

N/A

N/A

N/A

ອາຫານ
ພືດເປັນຢາ

ໃຊ້ເປັນອາຫານ: ຍອດອ່ອນນຳມາຫຼວກກັບແຈ່ວ, ນຳມາແກງແຄ, ໃຊ້ເປັນຜັກກັບລາບ ຫຼື ສັບໃຫ້ລະອຽດໃສ່ລາບ. ໝາກມີລົດຊາດສົ້ມປົນຫວານສາມາດກິນໄດ້.

ສັບພະຄຸນທາງການຢາ: ຮາກ ນຳມາຕົ້ມກັບຮາກຕົ້ນສາກເຫຼັກ, ຮາກຫຍ້າຍຸບ ແລະ ຮາກຕົ້ນປົວຊຸຍແກ້ຕົ້ນກິນເປັນຢາແກ້ອາການປວດທ້ອງນ້ອຍ, ຮາກໃຊ້ຕົ້ມປະສົມກັບຕົ້ນຂີ້ຄອກ ແກ້ພະຍາດໜອງໃນ. ທັງຕົ້ນ: ຕົ້ມດື່ມກັບນ້ຳແກ້ທາດພິດ, ແກ້ນິ້ວ ແລະ ນຳມາທຸບຫໍຜ້າໝົກໄຟປະຄົບແກ້ອາການເຈັບທ້ອງໄສ້ຕິ່ງ (ອາການເບົາ). ໃບ: ນຳມາຕົ້ມກັບນ້ຳແກ້ປັດສະວະຂັດ, ເປັນຢາຍຸດປະຈຳເດືອນ (ສະເພາະຜູ້ຍິງສູງອາຍຸ, ສຳລັບໄວໜຸ່ມ ຫຼື ຜູ້ຍິງຖືພາຫ້າມກິນເດັດຂາດ), ໃຊ້ໃບ ຫຼື ຍອດປະສົມກັບຮາກສົ້ມກຸ້ງຮັກສາພະຍາດໜອງໃນ, ໃຊ້ຕຳຜອກຫ້າມເລືອດ, ຮັກສາແຜສົດ, ແຜເປືອຍ, ແຜໄຟໄໝ້ ແລະ ນ້ຳຮ້ອນຫຼວກ ຫຼື ຄັ້ນເອົານ້ຳທາ, ພອກຂ້າແບັກທິເຣຍ, ຮັກສາພະຍາດຜິວໜັງ, ຜື່ນຄັນ, ຂີ້ກະຕອດ, ຝີ ຫຼື ໜອງ.

N/A

N/A

N/A

N/A

Lee and You Mi, (2016). A Checklist of Plants in Lao PDR. Director General
National Agriculture and Forestry Research lnstitute Lao PDR.
Wittaya Pongamakornkun, (1964). Copyright by Chiang Mai university all rights reserved.
Chinnaphat Chaloemram, (2563). Principles of Using Medicinal Plants in Withikutdharok Scripture. Walai-rukhavej Botanical Research Institute, Mahasarakham University, Kham Riang Subdistrict, Kantharawichai District, Maha Sarakham 44150, Thailand.
Anchalee NUAMMEE, Kanogwan SERAYPHEAP, Sroynapa YANNAWAT and Tosak SEELANAN, (2012). Ethnobotany of Hmong at Ban Pang Chang, Pong Subdistrict, Santisuk District, Nan Province. Plants of Thailand Research Unit, Department of Botany, Faculty of Science, Chulalongkorn University, Bangkok 10330, Thailand and Environment and Plant Physiology Research Unit, Department of Botany, Faculty of Science, Chulalongkorn University, Bangkok 10330, Thailand.
Kongkanda Chayamarit and Christian puff, (2007). Plants of Doi Inthanon National Park. National park office, National park Wildlife and Plant conservation Department ministry of Natural Resources and Environment Bangkok, thailand.
Jaras Kantiya, Boonchuai Narongthawee, Laval Biamthaisong, Ladda Panti, Chansang phraiboon, Lern Jina and Rapai somphamit. The study of local plant resources for promoting xeperiential tourism of Lana local plant Based Gastronomy.
Payel Paul and Monoranjan Chowdhury, (2016). Persicaria chinensis (Linnaeus) H. Gross var. hispida (Hooker f.) Kantachot (Polygonaceae): a new distributional record for West Bengal, India. Plant Taxonomy and Biosystematics Lab., University of North Bengal, Darjeeling, 734013, West Bengal, India.